مشبّک از اولین کلام

بعضی عکس ها هستند که اضطرابهایم را حجیم و تلخ و زرد می کنند،آن وقت،رعشه می زنم،مثل بیداری در تاریکی.فرو می روم در انحنای شکاف های که روی پیشانی ظهر،نمود کرده است.گونه هایم کبود می شوند و به مکافاتِ،کلمه می آیند.به دست غزاله نگاه کنید که با دلی مشبّک از اولین کلام چگونه می خواهد مخفی شود.یا به صورت بیژن که سامعه ی رفته در دنیاست.آن دو دیگری،انگار،گلاویز گریبانشان بود.گلاویز آینده آنها بود.

(غزاله علیزاده،علی مولانا"که خیلی ها فکر می کردند مثل دیگر اسم های مستعارِ بیژن الاهی ست"، بیژن الاهی و محسن صبا."محسن صبا و پرويز دوايي و مسعود كيميايي و بیژن الاهی،آن وقت ها پاتوقشان از باغ فردوس تجريش تا مقصود بيك بوده"این عکس در خانه بیژن الاهی گرفته شده یک سال بعد از ازدواج غزاله و بیژن،با دوربین تازه خریده شده محسن صبا.)